Nieuw jaar, nieuwe leerkansen!

Ruim anderhalf jaar geleden, met mijn bachelor bouwkunde en master civiel van de TU Delft op zak, startte ik aan het 3-jarige ontwikkeltraject bij Jelmer. Naast de persoonlijke focus vind ik ook de verschillende perspectieven heel waardevol: een jaar bij een publieke opdrachtgever, een jaar bij een aannemer en een jaar bij een ingenieurs-/adviesbureau. Na mijn eerste jaar bij de Gemeente Rotterdam als adviseur risicomanagement was ik klaar voor een nieuwe uitdaging!

 In november 2019 kon ik bij Boskalis aan de slag als planner voor uitvoeringsprojecten en tenders. Deze kans greep ik enthousiast aan, om na risicomanagement ook dit aspect van projectbeheersing toe te kunnen voegen aan mijn “gereedschapskist”. Met deze kennis wil ik op langere termijn een projectmanager worden met inhoudelijke ervaring die snapt wat de behoeften van verschillende disciplines zijn. Ik geloof dat het ervaren en voelen van de verschillende belangen, en het begrip voor de ander hierin, de samenwerking in de rest van mijn carrière ten goede komt. Als planner ben je spin in het web wat betreft de activiteiten die moeten gebeuren en vooral hoe deze in relatie tot elkaar in de tijd passen. Overzicht creëren en naar de toekomst kijken zitten diep verweven in mijn karakter: hier voel ik me goed bij. Als planner is het van belang om de rol actief op te pakken en de benodigde informatie op te halen bij collega’s; achterover leunen totdat het op je af komt zal je niet ver brengen. Nu ben ik sowieso geen achterover leunend type, dus die uitdaging ging ik graag aan. Wat mij in deze positie aansprak, was dat het samenwerken en ophalen van informatie gecombineerd werd met een concreet resultaat (de balkenplanning), wat een belangrijke radar in het geheel is om een project succesvol uit te voeren. 

De werkplek van Catharina biedt een weids uitzicht.

Gelijk in mijn eerste week kon ik aansluiten bij een project van een dijkversterking. Hier moest de hele uitvoeringsplanning worden opgezet, spannend! Met in de ene hand een theorieboek over de planningssoftware en in de andere hand de gebruikte tenderplanning, kun je wel zeggen dat ik in het diepe werd gegooid. Dit was zeker in het begin af en toe een worsteling: met mezelf, de weinige ervaring die ik had en vooral ook met de druk rennende collega’s om mij heen. Wel bracht dat ook een groot voordeel met zich mee: de steile leercurve waar ik naar op zoek was.

Wat ik opvallend en mooi vind, is dat binnen Boskalis iedereen hart heeft voor de zaak en de projecten. Er worden flink wat kilometers gereden, naar verre plekken om daar met elkaar alles op alles te zetten om zo goed en succesvol mogelijk het werk te doen. Ook de bereidheid om elkaar daarbij te helpen en de vele uitleg die ik heb gehad zijn daar blijk van. Hier heb ik dan ook gretig gebruik van gemaakt: met mezelf had ik de afspraak om direct mijn mond open te trekken als ik iets niet begreep. Al ging dit om afkortingen, technische onderdelen of bouwmethodieken waar ik nog niet bekend mee was, ik stelde vragen. In eerste instantie voelde dit soms als een zwakte, toegeven dat je iets (nog) niet weet. Het tegendeel is echter waar, collega’s bleken zo’n open en leergierige houding fijn te vinden, en meer dan eens was ik ook niet de enige die met een vraag zat en waren anderen stiekem blij dat ik degene was die ‘m stelde.

Wat is een van de belangrijkste lessen geweest? Het grootste verschil sinds mijn begin bij Boskalis is denk ik mijn eigen houding. Als persoon werk ik graag gestructureerd, met een duidelijk plan en goede voorbereiding; ik houd ervan als ik weet waar ik aan toe ben. In een snel veranderende omgeving is dat echter niet altijd mogelijk. Aspecten in de projecten wijzigen, en al helemaal in tenders kan er opeens nieuwe informatie zijn waardoor er een andere weg wordt ingeslagen. Snel schakelen is noodzakelijk en dit heb ik vrij letterlijk in de praktijk ervaren. Op een gegeven moment lag er een vraag voor een risicomanager om op korte termijn een risicobudget berekening te maken. De tender bleek in Hamburg te zijn, waar een sessie met het hele tenderteam nodig was. Lang verhaal kort: diezelfde dag werd er nog een vliegticket geregeld, ik had korte voorbereidingstijd, heb aangeklopt bij een collega voor zijn expertise op dit onderdeel, en de week erna zat ik in het vliegtuig! Ik durf met een gerust hart te zeggen dat mijn flexibiliteit en aanpassingsvermogen er het afgelopen halve jaar zeker op vooruit zijn gegaan.

 Een inzicht of ‘besef moment’ is ook geweest dat we hier in Nederland in onze handen mogen knijpen wat betreft de professionaliteit van een opdrachtgever zoals Rijkswaterstaat. Mijn eerste tender was voor groot onderhoud aan een snelweg in Nederland. De structuur waarmee zo’n uitvraag wordt gedaan, daar gaat mijn planners-hart sneller van kloppen. Het maakt het leven makkelijker en qua contract eisen ook minder foutgevoelig. Daarom was het nogal een contrast toen ik aansloot bij een tender voor een project aan de Roemeense oostkust. Hier moesten we als tenderteam veel meer zelf uitzoeken en waren de eisen van de opdrachtgever soms vaag geformuleerd, of zelfs helemaal niet SMART. Als overwegend ‘blauw’ persoon was dit voor mij wennen; ik had een stuk minder houvast en daardoor meer onzekerheid. Anderzijds werd het binnen het team goed opgepakt: de te lezen stukken werden verdeeld, en de eisen werden gedestilleerd en in een gezamenlijk programma ingevoerd om te analyseren. Als planner kon ik dan uit dat programma de benodigde informatie halen, uiteraard zoals gewoonlijk aangevuld met veel gesprekken met de teamleden over hoe we het technische werk wilden gaan doen. Dit laatste was sinds half maart inmiddels vanuit huis: voor mij een gek gevoel om als team samen te werken zonder elkaar fysiek te zien.  

Terugkijkend op deze periode bij Boskalis ben ik trots op mijn leercurve: In 6 maanden heb ik met 2 softwarepakketten leren werken, planningen gemaakt en bijgedragen aan 1 uitvoeringsproject en 3 verschillende tenders, 1 intern verbetertraject opgestart en vanuit 5 verschillende kantoren gewerkt. Ik heb nieuwe skills ontwikkeld en zowel inhoudelijk over het vak geleerd, alsmede veel over mezelf. Daarnaast heb ik binnen Jelmer meerdere initiatieven opgepakt en ben ik actief in de adviesraad. Het voelt dubbel dat ik vanuit die rol mee heb gedacht met de corona problematiek op bedrijfsniveau binnen Jelmer, terwijl ik ondertussen bij Boskalis te horen kreeg dat ik vanwege diezelfde corona problematiek helaas vroegtijdig moest vertrekken. Ondanks dat heb ik deze periode mooi kunnen afsluiten met een persoonlijk afscheidscadeau in de vorm van een olieverfschilderij met als onderwerp het dijkversterkingsproject bij opkomende zon.

Ik kijk uit naar een volgende business partner waar ik mijn kennis en ervaring kan inzetten en weer volgende grote stappen kan maken in mijn persoonlijke ontwikkeling!